مقایسه اثربخشی درمان دارویی و تغییر سبک زندگی بر اساس مدل فرا نظریه ای در سه شاخص بیماران سندروم متابولیک شهر تهران در سال 1396

سندرم متابولیک مجموعه ای از عوامل خطر مرتبط با بیماری های قلبی عروقی و دیابت می باشد که هر روز بر شمار مبتلایان به آن افزوده می شود . این مطالعه با هدف تعیین اثر برنامه آموزشی مبتنی بر فرانظریه ای به منظور کنترل عوامل خطر ساز بیماری سندرم متابولیک صورت گرفت .

روش پژوهشی شبه تجربی با طرح پیش آزمون –پس آزمون با در گروه کنترل دارویی و شاهد ، 75 افراد مبتلا به سندرم متابولیک به صورت تصادفی ساده در سه گروه 25 نفری قرار گرفتند . ابزار اندازه گیری مورد استفاده پ پرسشنامه فرانظریه ای مارکوس که به وسیله آن مراحل تغییر رفتار و فرایند رفتار (خودکارآمدی و موازنه تصمیم گیری) مورد ارزیابی سپس مورد آموزش قرار گرفت همچنین یرگه ثبت اطلاعات برای جمع آوری داده های مربوط به دور کمر ، فشار خون سیستولی و دیاستولیک ، TG،HDL، و FBSمورد استفاده قرار گرفت .که وجود حداقل سه شاخص ملاک تعیین بیماری سندرم متابولیک بود . بعد از گردآوری داده ها مداخله آموزشی در چهار جلسه ای برای گروه آزمون و برای گروه دارویی ،داروهای مورد نیاز بدون مداخله آموزشی و گروه شاهد بدون مداخله به کار گرفته شد و نتایج پس از 4 ماه مداخله آموزشی جمع آوری شد.در نهایت داده ها توسط آزمونهای T مستقل و وابسته و کوواریانس و به وسیله نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت .

اندازه گیری سازه مراحل تغییر قبل مداخله نشان داد که درصد بالایی از بیماران،در مرحله مقدماتی (پیش تفکر،تفکر و آمادگی) قرار داشتند که بعد از مداخله بیش از4/76% افراد گروه آزمون در مرحله عمل و نگهداشت قرار گرفتند

سندرم متابولیک یک بحران جهانی است، . شواهد علمی نشان می دهد بخش عمده ای از بیماری سندرم متابولیک از طریق تغییر رفتارهای واسطه ای بویژه اصلاح رژیم غذایی و شیوه زندگی قابل پیشگیری و حتی درمان است .حتی در بعضی از شاخص های سندرم متابولیک (قند ناشتا و دور کمر)عملکرد بهتری نسبت به درمان دارویی دارد.