پیش بینی خود پنداره فرزندان بر اساس الگوهای ارتباطی خانواده با توجه به آموزه های اسلامی

هدف پژوهش حاضر پیش بینی خودپنداره بر اساس الگوهای ارتباطی خانواده بعد گفت و شنود و همنوایی  در دانش آموزان دبیرستانی می باشد. بدین منظور، در قالب طرح پژوهشی از نوع رگرسیون 570 نفر از دانش آموزان دختر دوره متوسطه منطقه یک شهر تهران در سال تحصیلی 92-95 ،با روش خوشه ای چند مرحله ای تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامه های الگوهای ارتباطی خانواده ریچی و فیتز پاتریک (5994) و خود پنداره کمارساراسوت (5965) پاسخ دادند. برای بررسی پایایی این ابزارها ازآلفای کرونباخ و برای بررسی روایی از روش تحلیل عامل استفاده شد که هر دو پرسشنامه پایایی و روایی خوبی را نشان می داد. یافته ها با استفاده از روش تحلیل رگرسیون بررسی شده است. نتایج تحلیل آماری یافته ها نشان داد که بین خودپنداره و الگوی ارتباطی خانواده همبستگی وجود دارد05.0<sig و این دومتغیر رابطه معناداری با یکدیگر دارند