ارتباط بین داده های چشمی مردمک و قطعیت در تصمیم های چند مرحله ای

مقدمه:

 تصمیم های اساسی انسان شامل چندین مرحله از تصمیم های متوالی است. در این گونه تصمیمات چندمرحله ای، به منظور جلوگیری از ایجاد وقفه در توالی تصمیمات، امکان درخواست گزارش قطعیت بین مراحل وجود ندارد. نیاز است که قطعیت تصمیم تخمین زده شود. چالش های موجود در به کارگیری داده های رفتاری برای تخمین قطعیت، استفاده از نوع داده های دیگری را مهم تر کرده است. از آنجا که داده های چشمی با فرایند تصمیم در ارتباطند، این پژوهش به بررسی چگونگی رفتار اطلاعات غیرارادی در بستر تصمیمات چندمرحله ای پرداخت. اندازه مردمک به عنوان یک منبع ارزشمند برای تخمین قطعیت تصمیم استفاده شد.

یک آزمایش روان فیزیک دو مرحله ای طراحی شد. در این آزمایش شرکت کننده ها در مورد جهت حرکت نقاط در دو محرک متوالی (راست یا چپ برای مرحله اول و بالا یا پایین برای مرحله دوم) تصمیم گیری می کردند. هنگامی که شرکت کننده ها جهت درست هر دو محرک را گزارش کردند در یک آزمایه بازخورد درست دریافت کردند. در طول آزمایش داده های حرکت چشمی شرکت کنندگان توسط یک دستگاه ردیاب چشمی ثبت گردید.

زمان بیشینه شدن قطر مردمک و اندازه قطر مردمک در لحظه پاسخ به صورت معنی داری با قطعیت تصمیم در ارتباطند. علاوه بر این نتایج نشان داد که اندازه مردمک چشم در تصمیم فعلی بر اساس قطعیت تصمیم قبلی تغییر خواهد کرد.

این پژوهش مشخص می کند که در تصمیمات چند مرحله ای، قطعیت تصمیم در داده های غیرارادی چشمی نیز مشهود است که می تواند بازتاب استراتژی فرد تحت شرایط پیچیده باشد. به علاوه تصمیم قبلی به صورت معنی داری می تواند رفتارهای ارادی و غیرارادی را به طریق مشابه تغییر دهد.