مقایسه اثرات دوفاستون و ستروتاید بر کیفیت جنین و تخمک در زنان تحت درمان تزریق اسپرم درون سیتوپلاسمی: یک مطالعه مقطعی

ترشح زود هنگام هورمون لوتییزان (LH) یکی از دلایل لغو شدن سیکل های تحریک تخمک گذاری کنترل شده است و یافتن راهکارهای نوین جهت بالا بردن کارایی و ایمنی این روش درمانی، ضروری است.

این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر دو داروی دوفاستون و ستروتاید بر پیشگیری از ترشح زود هنگام هورمون LH و نیز بررسی مشخصات فولیکول ها و جنین های بدست آمده در این دو روش انجام شده است.

در این مطالعه گذشته نگر مقطعی 200 بیمار وارد مطالعه شدند. از روز سوم سیکل گونادوتروپین تجویز شد در گروه مطالعه با شروع گونادوتروپین دوفاستون خوراکی و در گروه کنترل با رسیدن سایز فولیکول ها به 14-13 میلی متر ستروتاید تجویز و تا روز تحریک نهایی با HCG ادامه یافت. تخمک های به دست آمده در آزمایشگاه با روش تلقیح داخل سیتوپلاسمی بارور شدند. سطح هورمون ها در روز سوم سیکل و مشخصات فولیکول ها، تخمک ها و جنین ها بین دو گروه مقایسه شد.

یافته ها نشان داد که دوفاستون می تواند ترشح زود هنگام هورمون LH را مهار کند. تفاوت معنی داری در سطح هورمون های LH, FSH و استرادیول بین دو گروه دیده نشد (05/0 <p). همچنین نتایج نشان داد که در گروه دوفاستون در مقایسه با ستروتاید تعداد تخمک بیشتری بدست آمد (04/0 =p). اگرچه که تعداد فولیکول های بزرگ تر از 14 میلی متر, تخمک بالغ و تعداد کلی جنین ها در گروه مطالعه اندکی بالاتر بود اما در مقایسه با گروه کنترل از نظر آماری معنی دار نبود (05/0 <p).

دوفاستون می تواند جایگزین مناسبی برای ستروتاید در سیکل های کنترل شده تحریک تخمدان باشد. تجویز دوفاستون نه تنها از ترشح زود هنگام LH جلوگیری می کند بلکه می تواند تعداد تخمک به دست آمده را نیز افزایش دهد.