تعیین میزان فراوانی درگیری پنهان غدد لنفاوی گردن در مبتلایان به سرطان سلول سنگفرشی حنجره (در بیمارستان امیراعلم بین سال های 91 تا 96)

سرطان سلول سنگفرشی 85 درصد بدخیمی های حنجره را شامل می شود. در برخی موارد غدد لنفاوی علیرغم اینکه درگیر سرطان شده اند هیچ علایم خاصی را از خود بروز نمی دهند. مطالعات قبلی نشان داده اند میزان عود بیماری در بیمارانی که تحت درمان دیسکسیون انتخابی غدد لنفاوی گردن قرارمی گیرند به طور معنی داری پایین تر از بیمارانی است که این عمل در آن ها صورت نمی گیردس. در این مطالعه بر آن شدیم تا میزان فراوانی درگیری پنهان غدد لنفاوی گردن را در مبتلایان به سرطان سلول سنگفرشی حنجره بررسی نموده و از این طریق گام مهمی در انجام هدفمند دیسکسیون انتخابی غدد لنفاوی گردن در این بیماران برداریم.

این مطالعه از نوع توصیفی، گذشته نگر و مقطعی بوده و شامل بررسی پرونده بالینی بیماران مبتلا به سرطان حنجره مراجعه کننده به بیمارستان امیراعلم طی 5 سال از آغاز سال 1391 لغایت پایان سال 1396 است که پس از بررسی های بالینی و رادیولوژیک نشان داده شد که 66 نفر آنان مبتلا به سرطان سلول سنگفرشی حنجره و در مرحله N0 هستند این گروه از بیماران به عنوان نمونه آماری تحقیق در نظر گرفته شدند. تعدادی از بیماران با وضعیت مشابه به دلیل کامل نبودن اطلاعات پرونده از مطالعه خارج شدند. نهایتا" داده ها پس از جمع آوری به وسیله نرم افزار SPSS V.22 آنالیز شد.

از مجموع بیماران موردمطالعه 29 نفر (44 درصد) مبتلا به سرطان چاکنای، 29 نفر (44 درصد) مبتلا به سرطان فوق چاکنای و 8 نفر (12 درصد) مبتلا به سرطان زیر چاکنای بودند. در بین این بیماران در 26 نفر (5/39 درصد) متاستاز به غدد لنفاوی وجود داشت (متاستاز پنهان یافت شده در پاتولوژی بعد از عمل). در 40 نفر (5/60 درصد) متاستاز در غدد لنفاوی وجود نداشت. از 26 بیماری که متاستاز غدد لنفاوی داشتند 11 مورد مبتلا به سرطان چاکنای و 13 بیمار مبتلا به سرطان فوق چاکنای و 2 مورد مبتلا به سرطان زیر چاکنای بودند.

نظر به شیوع نزدیک به 20 درصدی متاستاز مخفی غدد لنفاوی در مبتلایان به سرطان سلول های سنگفرشی حنجره که در مرحله 0N هستند توصیه می شود در کنار جراحی تومور نسبت به دیسکسیون انتخابی غدد لنفاوی گردن اقدام گردد چراکه این اقدام سبب کاهش عود بیماری در بیماران موردنظر خواهد شد.