رابطه معناداری زندگی و رفتار شهروندی محیط زیست با میانجیگری مسئولیت پذیری دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر ، بررسی رابطه معناداری زندگی و رفتار شهروندی محیط زیست با میانجیگری مسئولیت پذیری دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه مدارس دولتی شهر گمیشان است. روش تحقیق از لحاظ هدف کاربردی از لحاظ اجرا توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری 380 نفر از دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه مدارس دولتی شهرگمیشان بود که حجم نمونه مطابق جدول کرجسی و مورگان برابر 181 نفر به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه های معنا در زندگی استگرو همکاران (2006)، رفتارشهروندی محیط زیست کایزر، ولفینگ و فهرر (1999) و مسئولیت پذیری هاریسون گاف (1951) بود.برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل معادلات ساختاری با نرم افزار SPSS و PLS استفاده شد . نتایج نشان داد: بین جستجوی معنا و وجود معنا با و رفتار شهروندی محیط زیستی و مسئولیت پذیری در دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و همچنین نتایج حاصل از فرضیه تحقیق نشان داد مسئولیت پذیری در رابطه بین معناداری زندگی و رفتار شهروندی محیط زیستی نقش میانجی مثبت و معناداری دارد. با توجه به ارتباط معنی داری زندگی با رفتار شهروندی محیط زیستی، نیاز ضروری به آموزش مسایل زیست محیطی به دانش آموزان به عنوان آینده سازان فردا احساس می شود. بدیهی است با ارتقای معناداری زندگی و مسئولیت پذیری از طریق آموزش به دانش آموزان می توان به اهتمام جدی نسل آینده در حفاظت و پاسداری محیط زیست امیدوار بود.