اثرات عمل آوری فیزیکوشیمیایی دانه گندم بر جمعیت میکروبی شکمبه، فراسنجه های بیوشیمیایی و ایمنی خون بره های نر پرواری افشاری

این پژوهش به منظور بررسی اثرات روش های فرآوری دانه گندم بر عملکرد رشد، جمعیت میکروبی شکمبه، فراسنجه های بیوشیمیایی و ایمنی خون بره های پرواری انجام شد. ابتدا نمونه های دانه گندم بر حسب گروه های تیماری با اوره، هیدروکسیدسدیم و فرمالدیید عمل آوری شیمیایی شدند سپس به دو روش آسیاب و پلت، عمل آوری فیزیکی شدند. ترکیب شیمیایی و جیره های آزمایشی تعیین شدند. این آزمایش در اسفندماه 1396 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام شد. تعداد 30 راس بره نر افشاری با میانگین وزن اولیه 3±31/21 کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی با 6 تیمار و 5 تکرار به مدت 84 روز پروار شدند. از جیره آزمایشی با فرمول مشترک برای کلیه تیمارها استفاده شد که تفاوت آن ها در نوع گندم فراوری شده مورد استفاده در جیره بود. تیمارهای آزمایشی شامل: 1-جیره حاوی دانه گندم کامل، 2-جیره حاوی دانه گندم آسیاب شده، 3- جیره حاوی دانه گندم عمل آوری شده با اوره و هیدروکسیدسدیم و آسیاب شده، 4-جیره حاوی دانه گندم عمل آوری شده با اوره و فرمالدیید و آسیاب شده ، 5-جیره حاوی دانه گندم عمل آوری شده با اوره و هیدروکسیدسدیم و پلت شده و 6-جیره حاوی دانه گندم عمل آوری شده با اوره و فرمالدیید و پلت شده بود. برای اندازه گیری جمعیت میکروبی در روز 80 نمونه گیری از مایع شکمبه انجام شد. خونگیری در روز پایانی انجام شد. بررسی فراسنجه های بیوشیمیایی و ایمنی خون به جز نیتروژن آمونیاکی حاکی از عدم تاثیر معنی دار تیمارهای آزمایشی بر روی هیچ کدام از این فراسنجه ها بودند. در ارتباط با جمعیت میکروبی، نتایج نشان داد عمل آوری به طور معنی داری منجر به افزایش جمعیت کل باکتری ها و پروتوزآ شد. نتایج این بررسی نشان داد مصرف دانه گندم فرآوری فیزیکی-شیمیایی شده نسبت به گندم بدون فراوری و گندم آسیاب شده به تنهایی بدون تاثیر منفی بر فراسنجه های بیوشیمیایی و ایمنی خون و با تاثیر مثبت بر جمعیت میکروبی شکمبه در تغذیه بره های پرواری قابل استفاده است.