مقایسه آثار بیوچار (Biochar)حاصل از کود گاوی و بقایای نیشکر بر ضرایب رطوبتی خاک لوم شنی

بیوچار ازجمله ترکیبات آلی پایدار است که امروزه از آن، برای اصلاح ویژگیهای فیزیکی خاک استفاده میشود. این پژوهش بهمنظور مقایسه آثار دو نوع بیوچار حاصل از کود گاوی و بقایای نیشکر بر هدایت هیدرولیکی اشباع و ضرایب رطوبتی خاک با بافت لوم شنی انجام شد. آزمایشها در وضعیت گلخانهای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با دو فاکتور نوع بیوچار (کود گاوی و بقایای نیشکر) در دو سطح و فاکتور مقدار کاربرد در پنج سطح (صفر، 5/0 ،1 ،5/1 و 2 درصد وزنی) در سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که اثر بیوچارهای مصرفی بر هدایت هیدرولیکی اشباع و ضرایب رطوبتی خاک شامل ظرفیت زراعی، نقطه پژمردگی دایم، آب قابل استفاده گیاه و ظرفیت نگهداری نسبی معنیدار (01/0<p) بود. کاربرد 2 درصد وزنی بیوچار در هر دو نوع بیوچار نسبت به تیمار شاهد، بیشترین تاثیر را بر افزایش هدایت هیدرولیکی اشباع و ضرایب رطوبتی در خاک لوم شنی داشت. اما بهعلت نبود اختلاف معنیدار بین سطح مصرفی 5/1 و 2 درصد، میتوان سطح 5/1 درصد را بهعنوان سطح مصرفی بهینه و اقتصادی معرفی کرد. در مجموع میتوان نتیجه گرفت که استفاده از بیوچارها بهعنوان یک اصلاحکننده در خاکهای سبک بافت که ظرفیت نگهداری آب کمی دارند، روش مناسبی خواهد بود