اثر تمرین اصلاحی با تاکید بر فعال سازی عضلات گلوتئال حین دویدن بر تعادل پویای زنان فعال

در ورزشکاران، برخورداری از تعادل پویای بهینه در جهت بهبود عملکرد حرکتی و یا پبشگیری از آسیب حین تمرین حایز اهمیت است؛ لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر تمرین اصلاحی راستای اندام تحتانی همراه با فعال سازی ارادی عضلات گلوتیال بر تعادل پویا حین دویدن بر روی تردمیل بوده است.

در مطالعه شبه تجربی حاضر 25 آزمودنی زن سالم و فعال در دو گروه کنترل (12 نفر، میانگین سنی 2/8±21/2) و گروه تمرینی (13 نفر، میانگین سنی 2/5±20/5) با روش نمونه گیری در دسترس شرکت کردند. تمرینات اصلاحی در 8 جلسه به مدت  دو هفته در گروه تمرینی انجام شد و در دو گروه قبل و بعد از دو هفته تعادل پویای افراد توسط تست ستاره در سه جهت قدامی، خلفی-داخلی و خلفی-خارجی انجام شد. تحلیل آماری توسط آزمون آماری تی مستقل جهت مقایسات بین گروهی و تی زوجی جهت مقایسات درون گروهی با سطح معناداری 0/05 انجام شد.

نتایج نشان داد که در پیش آزمون دو گروه تفاوت معناداری از نظر شاخص های تعادلی در جهات مختلف نداشتند (0/05˃p) و مقایسات درون گروهی در گروه تمرینی حاکی از تفاوت معنادار و افزایش میزان دست یابی در جهت قدامی (0/008=p) و خلفی-خارجی (0/011=p) بود، در حالی که در جهت خلفی-داخلی (0/727=p) تفاوت معناداری مشاهده نشد و در گروه کنترل نیز تفاوت معناداری مشاهده نگردید (0/05˃p).

نتیجه مطالعه حاضر نشان داد که این تمرینات اصلاحی احتمالا از طریق تاثیر بر عملکرد عضلات گلوتیال توانسته است تعادل پویای تست ستاره را در جهت قدامی و خلفی-خارجی در زنان سالم و فعال تا حدودی بهبود دهد که این امر از نظر رویکردهای پیشگیری از آسیب می تواند حایز اهمیت باشد و در برنامه های آماده سازی مورد استفاده قرار گیرد.