مقایسه تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی و استقامتی بر فاکتورهای فیزیولوژیکی، عملکردی و رکورد دوندگان نخبه

دوی 3000 متر یکی از ماده های مهیج و محبوب در بین دوهای استقامت و نیمه استقامت محسوب می شود و به دلیل شرایط خاص این رشته که می تواند همزمان سیستم های تولید انرژی هوازی و بی هوازی را مورد استفاده قرار بدهد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی مقایسه تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی و استقامتی بر فاکتورهای فیزیولوژیکی، عملکردی و رکورد دوندگان نخبه بود.

در این مطالعه نیمه تجربی، 22 مرد دونده نخبه به صورت تصادفی در دو گروه تمرین مقاومتی (11 نفر) و تمرین استقامتی (11 نفر) قرار گرفتند. برنامه تمرین مقاومتی و استقامتی شامل 8 هفته تمرین هوازی، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه به مدت 55 تا 60 دقیقه انجام شد. پیش از شروع و پس از پایان دوره تمرین، شاخص های فیزیولوژیک و عملکردی جمع آوری شد. برای مقایسه میانگین های درون گروهی و بین گروهی از روش آنالیز واریانس اندازه های تکراری استفاده شد و نتایج در سطح معنی داری 0/05>P آزمایش شدند.

تمرین منجربه تغییرات معنی داری در متغیرهای ضربان قلب، فشار خون، قدرت عضلانی، استقامت عضلانی، تعادل و رکورد 3000 متر در هر دو گروه تمرین مقاومتی و استقامتی معنی دار بود (0/05>P). تغییرات میانگین های بین گروهی در متغیرهای ضربان قلب، فشار خون، قدرت عضلانی، استقامت عضلانی، تعادل و رکورد 3000 متر در بین دو گروه تجربی تفاوت معنی دار دارد (0/05>P).

تمرینات مقاومتی و استقامتی با افزایش قدرت عضلانی، استقامت عضلانی، تعادل و کاهش معنی دار رکورد دوندگان مرد همراه بود. به طور خلاصه ممکن است استفاده کردن از هر دو نوع تمرین اثر مثبتی بر رکورد دوندگان و شاخص های عملکردی داشته باشد.