استفاده از بسپارهای مقلد برپایه نقاط کوانتومی به جای زیست حسگرها

چکیده در طبیعت، شناخت مولکولی نقش تعیین کنندهای در زیست دارد. برای مثال، فعالیت در گیرنده ها، آنزیم ها و آنتی بادی ها را میتوان نام برد. شیمیدان ها نیز کشف کرده اند که چگونه سیستمهای تشخیص انتخابیتر میتواند بیشتر پیشرفت کند. اگر مانند طبیعت، حفره- ای وجود داشته باشد که شکلی از آن با مادهای که در آن قرار داده شده و اتصال می یابد مطابقت داشته باشد، سایتها در یک فضای مکانی مشخص قرار میگیرند و انتخابی پذیری مولکول بسیار بالامی رود. درزیست حسگرها از مواد زیستی مانند آنتی بادی ها، نوکلییک اسیدها و آنزیم ها به عنوان عنصر تشخیصی استفاده میشود .اما علیرغم انتخابگری بالا، این مواد زیستی بسیار حساس و گران قیمت هستند. به این منظور بسپارهای قالب مولکولی به عنوان آنتی بادی مصنوعی برای کاربرد در حسگرها ابداع شده است. دربسپار قالب مولکولی طی یک فرایند نشانه گذاری مولکولی، ناحیه هایی با آرایش مولکولی بسیار خاص به درون ماتریس آن وارد میشود که موجب میل شدید این بسپار به برهم کنش با یک مولکول (الگو)خاص میشود. نقاط کوانتومی به دلیل نسبت سطح به حجم بالای خود، گزینه ای مناسب برای بستر در فناوری قالبگیری مولکولی هستند. ویژگی نوری ویژه نقاط کوانتومی مانند باریک بودن طیف نشری، پهن بودن طیف تحریک و جذب، پایداری در برابر تابش نور، طول عمر فلورسانس و قابل تنظیم بودن طول موج نشر، موجب برتری این مواد در مقابل رنگینه های آلی میشود. در کار پژوهشی، تلفیق انتخابگری بالای پلیمرهای قالب مولکولی با حساسیت بالا و سادگی نقاط کوانتومی برای طراحی پروبهای جدید و ارزان برای انواع مواد مورد استفاده قرار میگیرد.