راهبرد جمهوری اسلامی ایران در نظام بین الملل چند قطبی: مطالعه موردی گروه بریکس

جمهوری اسلامی ایران می تواند با استفاده از فرصت ساختاری تضعیف هژمون و با توجه به درگیری آمریکا در غرب آسیا و مشکلات متعدد داخلی و خارجی از یک سو و از سوی دیگر به سبب ناکامی در حل منازعه اسراییلی- فلسطینی و با پشت گرمی عضویت در بریکس می تواند به دنبال تقویت نقش رهبری مشروع خود در معادلات منطقه غرب آسیا برآید و به نوعی نفوذ مثبت خود در منطقه غرب آسیا را نهادینه کند.

روش شناسی پژوهش: 

روش پژوهش تحلیلی توصیفی و ابزار گردآوری داده ها نیز کتابخانه ای است.

یافته ها: 

با توجه به شرایط کنونی نظام بین الملل، این نوشتار در صدد پاسخ به این پرسش است که مهم ترین عامل تاثیرگذار بر تصمیم ایران مبنی بر عضویت احتمالی در بریکس و اهداف ایران در عضویت در این گروه چه می باشد؟ مهمترین یافته های پژوهش حاکی از این است که ایران تحت تاثیر و با استفاده از شرایط ایجاد شده در ساختار نظام بین الملل (تضعیف هژمونی جهانی آمریکا و ایجاد فرصتی ساختاری)، با اتخاذ سیاست متناسب با عضویت در این گروه به دنبال مقابله با هژمونی گرایی آمریکا در سطح جهانی و در نتیجه تضمین امنیت ملی خود می باشد و مفهوم هژمونی و نظریه های ساختاری بهتر می توانند این رفتار را تبیین نمایند.

نتیجه گیری: 

1- ایران می تواند با حضور چین و روسیه بزرگ ترین معضل خود یعنی تخاصم با آمریکا را تا اندازه ای حل کند، به این معنا که به مخالفت با سلطه گری آمریکا ادامه دهد. بدون این که در نظام بین الملل منزوی شود. 2- همچنین ایران می تواند با پشتیوانه جدید امنیتی- اقتصادی که به سبب عضویت در بریکس کسب می کند، به تقویت قدرت خود در غرب آسیا هم زمان با تضعیف هژمونی آمریکا در منطقه اقدام کند.