طراحی الگوی شاخص های توانمندساز آموزش رشته تربیت بدنی دانشگاه ها براساس فناوری های نوین آموزشی

موضوع تحقیق حاضر، طراحی الگوی شاخص های توانمندساز آموزش رشته تربیت بدنی دانشگاه ها براساس فناوری های نوین آموزشی با ماهیت اکتشافی- بنیادی بود. روش پژوهش کیفی بود که براساس نظریه داده بنیاد با رویکرد استراوس و کوربین به طراحی مدل پارادایمی شاخص های توانمندساز آموزش رشته تربیت بدنی پرداخته شده است. جامعه آماری تحقیق، اساتید دارای مرتبه علمی دانشیار در رشته تربیت بدنی بود. روش نمونه گیری نیز بعلت محدود بودن تعداد افراد جامعه آماری به شیوه اشباع نظری انتخاب گردید. ابزار مورد استفاده نیز مصاحبه نیمه ساختاریافته بود که از نظرهای 18 نفر از اساتید متخصص تربیت بدنی کشور استفاده شد. خروجی پژوهش مدل پارادایمی بررسی عوامل توسعه شاخص های توانمندساز آموزش رشته تربیت بدنی بود که از شرایط علی، مقوله محوری، شرایط مداخله گر، راهبردها و پیامدها تشکیل شده است. موارد ذکرشده از کدهایی در مرحله اول کدگذاری؛ یعنی کدگذاری باز در چند مفهوم نظیر امکانات و فضای آموزشی، محتوای آموزشی، نظام ارزشیابی آموزشی، نظام مدیریت آموزشی، عوامل برنامه ریزی آموزشی، عوامل مربوط به دانشجویان، عوامل مربوط به مدرسان و شرافت علمی بدست آمده اند. همچنین در مرحله دوم کدگذاری نیز کدگذاری محوری با مقوله محوری عوامل توانمندساز آموزشی و سطوح فرعی نظیر فردی، مدیریتی و حرفه ای شناسایی شد. در پایان، درخصوص راهبردهای موثر آموزشی مشخص شد که حصول بسیاری از عوامل توانمندساز آموزشی رشته تربیت بدنی را باید در سه سطح فردی، میانی و کلان جستجو کرد.