ارائه مدلی برای پذیرش سیستم آموزش الکترونیک در دانشگاه علوم پزشکی قزوین

با گسترش اینترنت و شیوع ویروس کرونا، محیط های یادگیری الکترونیکی و آموزش مبتنی بروب، رشد و تکامل زیادی در سال ها و ماه های اخیر تجربه کرده است، لیکن این نوع آموزش با چالش های زیادی مواجه است. مهم ترین این چالش ها به استفاده از الگوهای یادگیری، مدل سازی رفتار دانشجویی، ارزیابی پشتیبانی و بازخورد دانشجو، برنامه ریزی درسی، تعیین توالی و پشتیبانی مدرسان، بر می گردد. یکی از راه های مقابله با این چالش ها، یافتن عوامل موثر در پذیرش و ارتقاء کیفیت آموزش در سیستم های یادگیری، کشف قوانین و الگوهای آموزشی و استفاده از آنها در پیشگویی نتایج آینده است. هدف از این تحقیق شناسایی و معرفی عوامل موثر در پذیرش آموزش الکترونیکی بر اساس مدل پذیرش فناوری است. بدین منظور با بررسی مطالعات صورت گرفته در این زمینه، متغیرهایی از جمله خودکارآمدی کامپیوتر، کیفیت محتوا، پشتیبانی از سیستم، طراحی رابط کاربری، ابزارهای فناوری و اضطراب کامپیوتر به عنوان عوامل موثر بر پذیرش سیستم آموزش الکترونیک، استخراج شدند و بر اساس آنها، مدل مفهومی تحقیق شکل گرفت. برای سنجش مدل و ارتباط های بین متغیرهای مدل، پرسشنامه ای در اختیار کاربران سیستم آموزش الکترونیکی دانشگاه علوم پزشکی قزوین قرار داده شد. نتایج تحلیل داده ها با استفاده از روش مدل معادلات ساختاری درستی تمام فرضیه ها، به جز تاثیر ابزارهای فناوری بر پذیرش سیستم آموزش الکترونیک را تایید کرد. یافته های این تحقیق به مدیران آموزشی دانشگاه و همچنین اساتید مرتبط با این سیستم کمک می کند با ایجاد زمینه های لازم در خصوص اعمال فاکتورهای موثر، دانشجویان را به استفاده بهینه از سیستم ترغیب نمایند.