بررسی حقوقی و فقهی تجری در قیاس با جرم محال در پرتو مبانی نظریه جرم انگاری

تجری یکی از موضوعات چالش برانگیزی است که از یک سو در ساحت فراحقوقی به مسئله جرم انگاری مربوط و از سوی دیگر به نحو وثیقی با حوزه های فلسفه اخلاق، فقه، اصول و کلام مرتبط شده است. تجری در حقوق کیفری مدرن به مثابه جرم محال تلقی می گردد. نوشتار حاضر ضمن جستارگشایی این موضوع به طور دقیق درصدد پاسخ به این سیوالات است: اولا؛ آیا اثبات مجازات برای متجری متوقف بر اثبات قبح فعلی و فاعلی تجری است؟ ثانیا: ماهیت حقوقی جرم محال چیست و ثالثا: آیا جرم انگاری تجری توجیه پذیر است؟ رهیافت حاصل آن است که در قبح فاعلی تجری هیچ شکی نیست و بر فرض اثبات قبح فعلی تجری، اثبات استحقاق مجازات متجری دشوار است بنابراین جرم انگاری تجری به عنوان یک قاعده بر مبنای اخلاق دینی توجیه پذیر نیست. افزون بر این، واقعیت جرم انگاری در تجری حاکی از آن است که قانون مجازات اسلامی 1392 با یک رویکرد اخلاق گرایانه درصدد دفاع حداکثری از قبح اخلاقی بوده است و این در حالی است که بر اساس اخلاق دینی دفاع از جرم انگاری جرم محال به عنوان یک قاعده توجیه پذیر نیست.