بررسی کارایی نانوفیلترهای فولرن اصلاح شده در حذف فلزات سنگین از محیط آبی

هدف از این تحقیق استفاده از روش فیلتراسیون توسط نانوفولرن اصلاح شده (C60) با تتراهیدروفوران، جهت حذف و کاهش فلزات سنگین مانند نیکل و کادمیم می باشد. شرایط بهینه برای حذف یون فلزات سنگین توسط نانوجاذب ها عبارتند از: pH، غلظت جذب شونده، مقدار جاذب، زمان و دما می باشد که برای هر دو یون مورد ارزیابی قرار گرفته است، نتایج نشان می دهد برای هر دو یون، شرایط بهینه جذب توسط نانوجاذب فوق، تقریبا یکسان بدست آمد. همچنین جذب سطحی هر دو یون با عدد اکسایش دو، توسط مدل های ایزوترم جذب بررسی گردید. نتایج نشان می دهد که بهترین ایزوترم جذب برای یون کادمیم، ایزوترم دابینین- رادوشکویچ و برای یون نیکل، ایزوترم فریندلیچ می-باشد. فرایند جذب برای هر دو یون، فیزیکی و بصورت تک لایه و گرمازا است. نتایج کلی نشان می دهند که نانوفولرن اصلاح شده دارای مقاومت حرارتی و مکانیکی بالایی ست و کاملا پایدار بوده و می تواند بدون کم شدن فعالیت خود بیش از 20 بار با راندمان بالای 91% مورد استفاده قرار گیرد.