نقد نسبت اقتدارگرایی با مدینه فاضله فارابی

هدف این پژوهش ارزیابی استدلال های ایده اقتدارگرا بودن مدینه فاضله فارابی بود. مهم ترین استدلال ها از سوی صاحبان این ایده با تکیه بر حضور سه عنصر فرادستی، اتوپیاگرایی و خشونت در مدینه فاضله فارابی مطرح شدند. در این راستا و با روش تفسیری تلاش شد تا با استخراج استدلال های ایده اقتدارگرا بودن مدینه فاضله فارابی، نادرستی آن براساس تفسیر متون فارابی اثبات گردد. نتایج نشان داد که هرچند در روابط میان اعضای مدینه فاضله فارابی فرادستی وجود دارد، اما اقتدارگرایانه نیست. همچنین با ارایه شواهدی معلوم گردید مدینه فاضله او عاری از ابعاد اتوپیایی است، او تلاش کرده است تا مدینه ای را در افق زمان و زمین ترسیم نماید، نه در عالم مجردات عقلی. خشونت نیز آن گونه که صاحبان این ایده مطرح کرده اند، در مدینه فاضله فارابی وجود ندارد.