اثربخشی گروه درمانی یکپارچه توحیدی بر دلزدگی زناشویی زنان متاهل

هدف از انجام این پژوهش تعیین میزان اثربخشی گروه درمانی با رویکرد یکپارچه توحیدی بر دل زدگی زناشویی زنان متاهل، می باشد.

پژوهش حاضر در قالب یک طرح نیمه آزمایشی با پیش آزمون-پس آزمون و پی گیری یک ماهه انجام شد. افراد انتخاب شده به روش جایگزینی تصادفی در دو گروه 12 نفره شامل گروه آزمایشی و گروه گواه قرار گرفتند. قبل از شروع مداخله های درمانی، برای هر دو گروه آزمون دل زدگی زناشویی در پاییز (1394) اجرا شد. پس از آن، برای گروه آزمایشی 10 جلسه گروه درمانی یکپارچه توحیدی و برای گروه کنترل نیز 10 جلسه گفتگوی آزاد انجام شد. پس از پایان مداخله درمانی و یک ماه بعد برای پی گیری، مجددا هر دو گروه مقیاس فوق را که ابزار اندازه گیری پژوهش حاضر بود، تکمیل نمودند. جامعه آماری 24، نفر از زنان متاهل مراجعه کننده به مرکز مشاوره خانواده پیوند انجمن اولیاء و مربیان شهرستان نقده به عنوان نمونه در دسترس مورد مطالعه قرار گرفتند. این افراد از بین کسانی انتخاب شدند که به خاطر مشکلات خانوادگی و اختلاف با همسر به این مرکز مشاوره مراجعه کرده بودند و در مقیاس دل زدگی زناشویی نمره بالایی گرفته بودند. تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس و با بهره گیری از نسخه 24 نرم افزار آماری SPSS تحلیل شدند.

یافته ها:

 نتایج نشان داد که میزان دل زدگی زناشویی در گروه آزمایشی بعد از مداخله گروه-درمانی یکپارچه توحیدی به طور معناداری پایین تر از گروه گواه است (01/0). لذا با توجه به یافته ها، موثر بودن گروه درمانی یکپارچه توحیدی تایید شد.

نتیجه گیری:

 با توجه به یافته های پژوهش و موثر بودن گروه درمانی یکپارچه توحیدی، و متناسب بودن آن با فرهنگ و مذهب کشور ما پیشنهاد می شود، مشاوران خانواده برای کاهش مشکلات خانوادگی و دل زدگی زناشویی، از این رویکرد استفاده نمایند..