ارزیابی زیست پذیری فرهنگی کلان شهر اصفهان

امروزه بسیاری از اقتصادهای درحال توسعه و توسعه یافته جهان، درصدد بهره بردن از منابع فرهنگی خود در شهرها هستند تا به سوی پیشرفت اقتصادی بیشتر گام بردارند. این امر علاوه بر منابع، نیازمند برنامه ریزی تخصصی است؛ بنابراین، نیاز به وجود معیاری احساس می شود که نشان دهنده کارایی شهر برای بهره گیری از فضاها و منابع فرهنگی و ارزیابی توسعه فرهنگی باشد. یکی از جامع ترین معیارهای ارزیابی، معیار زیست پذیری فرهنگی است که از سه شاخص فرصت مشارکت فرهنگی، مشارکت فرهنگی و حمایت از فرهنگ و 54 زیرشاخص تشکیل شده است. هدف این پژوهش، بررسی زیست پذیری فرهنگی و روند رشد آن طی دوره مطالعه شده در کلان شهر اصفهان است؛ ازاین رو، پژوهش ازنظر هدف، کاربردی است. داده های لازم برای برآورد این معیار از سالنامه های آماری و مراجعه به سازمان های مربوطه به دست آمده اند. داده ها به ازای هر 10000 نفر جمعیت، محاسبه و سپس استانداردسازی شده اند. در گام بعدی با استفاده از میانگین ساده زیرشاخص ها، هر یک از سه شاخص، محاسبه و با بهره گیری از میانگین شاخص ها، زیست پذیری فرهنگی اصفهان طی سال های 1392 تا 1395 برآورد شده است. نتایج پژوهش نشان می دهند معیار زیست پذیری فرهنگی در اصفهان طی دوره پژوهش با افزایش رو به رو بوده و توانسته است از مقدار 832/0 - در سال 1392 به مقدار 502/0 در سال 1395 برسد؛ اما شاخص فرصت مشارکت فرهنگی برخلاف دو شاخص مشارکت فرهنگی و حمایت از فرهنگ با کاهش مواجه شده است.