آینده نگری نظام سلامت در سطح ملی مبتنی بر سبک زندگی اسلامی- ایرانی بر اساس شناسایی اهداف و کنش بازیگران کلیدی

  آینده نگری شیوه ای جدید از تفکر که با آن می توان اصالت منطق صفر و یک در علوم تجربی و پزشکی مدرن را به چالش کشید. این منطق با تمرکز بر جهت گیری بیمار- سلامت گرا و اصرار بر پیش بینی، سازمان ها و نهادهای عرصه سلامت را به  انفعال در برابر رویدادهای آینده می کشاند. این پژوهش با هدف آینده نگری با رویکرد پس نگری و کمک به ساخت آینده نظام سلامت با جهت گیری تندرستی محوری در سطح ملی و مبتنی بر سبک زندگی اسلامی- ایرانی نگاشته شده است.

در این تحقیق با استفاده از رویکرد مکتب لاپروسپکتیو و با استفاده از فرایند حاکم بر نرم افزار مکتور به تحلیل اهداف و کنش بازیگران، همچنین رابطه بین اهداف و کنشگران از طریق مصاحبه عمیق با 25 نفر از خبرگان نظام سلامت پرداخته شده است.

در میان اهداف آینده نظام سلامت کشور هدف سازمان و دانشگاه حکمت بنیان به عنوان هدف زیربنایی دارای کمترین فاصله خالص با سایر اهداف بوده و از میان کنشگران  وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، پزشکان خانواده و تشکلات مردم نهاد دارای بیشترین میزان اهمیت بودند.

ساختار فعلی حاکم بر نظام سلامت به دلیل رویکرد بیمار - سلامت گرا جوابگوی مقابله با نسل جدید بیماریها به دلیل تغییر سبک زندگی نیست. لذا می طلبد وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به دلیل دارا بودن وظیفه تولیت نظام سلامت به تغییر پارادایم فعلی حاکم بر نظام سلامت بپردازد.