بررسی اثر 8 هفته فعالیت تناوبی بر شاخص های آنژیوژنز و عوامل خطرزای قلبی - عروقی در موش های با تغذیه پرچرب

فعالیت بدنی تاثیر مثبتی بر شاخص های آنژیوژنز و التهابی دارد، اما هنوز تاثیر آن بر افرادی که درصد چربی بیشتری در رژیم غذایی شان وجود دارد، مشخص نشده است. بنابراین هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر 8 هفته فعالیت تناوبی بر سطح سرمی فاکتورهای آنژیوژنز و شاخص التهابی پیش بینی کننده بیماری قلبی - عروقی در موش های دارای رژیم غذایی پرچرب است.

در این پژوهش تجربی، 30 سر موش نر 6 هفته ای در 3 گروه کنترل با تغذیه نرمال (10 سر موش)، گروه تغذیه پرچرب (10 سر موش) و گروه تغذیه پرچرب - فعالیت تناوبی (10 سر موش) قرار داده شدند. گروه سوم 5 روز در هفته به مدت 8 هفته به فعالیت بدنی تناوبی پرداختند. قبل از اولین جلسه فعالیت و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه فعالیت جهت بررسی NO، VEGF و CRP با استفاده از روش الایزا از موش ها خون گیری شد. سپس از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره برای تحلیل داده ها استفاده شد.

نتایج این مطالعه نشان داد که 8 هفته فعالیت تناوبی، موجب افزایش معنی دار (0/0001=P) NO و (0/0001=P) VEGF موش های گروه تمرین - تغذیه پرچرب در مقایسه با گروه کنترل و تغذیه پرچرب می شود. اما سطح CRP موش های گروه تمرین - تغذیه پرچرب به طور معنی داری (0/0001=P) کمتر از گروه کنترل بود.

مطابق با یافته های تحقیق حاضر، هشت هفته تمرین تناوبی باعث افزایش برخی از شاخص های آنژیوژنز، نظیر NO و VEGF می شود که پیامد احتمالی آن، کاهش CRP به عنوان یک فاکتور خطرزای قلبی - عروقی است.