شناسایی موانع استقرار و اجرای نظام حسابداری تعهدی در ناجا

حسابدار تعهدی در بخش عمومی به صورت عملی در دهه 1990 میلادی و لزوم دست یابی به بهای تمام شده خدمات مستلزم استفاده از مبنای حسابداری تعهدی برابر مفاد تبصره 26 قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت در استفاده کنندگان از بودجه عمومی است.

روش شناسی:

 این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی، از نظر نحوه جمع آوری داده به صورت کیفی و ابزار جمع آوری داده به صورت مصاحبه عمیق تخصصی خبرگان حسابداری تعهدی در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی، داده ها بوده است. روش نمونه گیری به صورت گلوله برفی انجام گرفته است. موانع شناسایی شده به صورت مدل در سه سطح ابعاد، مولفه و شاخص از طریق فن دلفی مثلثی فازی توسط 25 نفر از نخبگان آگاه حسابداری تعهدی مورد آزمون قرار گرفت. موانع نیز بااستفاده از فن «ای. اچ. پی» رتبه بندی و درنهایت با تحلیل خوشه ای، رهنمودهایی برای استقرار و اجرای حسابداری تعهدی ارایه شد.

یافته ها: 

یافته های پژوهش حاکی است موانع و محدودیت های استقرار نظام حسابداری تعهدی در ناجا شامل: محدودیت های قانون محاسبات عمومی کشور و سایر قوانین بالادستی، چالش های به کارگیری استانداردهای حسابداری بخش عمومی، مشکلات در خصوص دارایی های ثابت، مشکل در خصوص ملزومات، موجودی کالا، عدم ثبت برخی از رویدادهای مالی در سیستم حسابداری تعهدی، نبود نیروی متخصص و با تجربه و رویکرد ساختاری در ساختار سازمانی ناجا هستند.

نتیجه گیری: 

با توجه به یافته های پژوهش می توان گفت که به نظر آزمودنی ها، جهت پیاده سازی نظام حسابداری تعهدی در ناجا، محدودیت های قانون محاسبات عمومی کشور و سایر قوانین بالادستی، دارای بیش ترین رتبه و رویکرد ساختاری در ساختار سازمانی ناجا دارای کم ترین رتبه در موانع هستند.