سیری در آراء مقننان اساسی 1358 در خصوص اهداف و کارکردهای بنیادین حاکمیت قانون: خیرعمومی، عدالت و صلح

ظاهرا اجماعی میان صاحب نظران حقوقی در خصوص اهداف و کارکردهای حاکمیت قانون شکل گرفته است. مهم ترین این اهداف و کارکردهای بنیادین و کلی را می توان در سه مفهوم خیر عمومی، عدالت و صلح تقسیم بندی کرد. در سال 1358 خبرگان قانون اساسی نظم سیاسی و حقوقی نوینی را پی ریزی کردند که منشا و بنیاد قوانین و ساختارهای پسینی قرار گرفت. از همین رو، مهم است که بدانیم قانون گذاران اساسی نوین چه برداشت ها و نظراتی درباره اهداف و کارکردهای مذکور داشته اند. در مقاله پیش رو با استفاده از روش تحلیلی-توصیفی و مستند به شیوه جمع آوری کتابخانه ای از طریق بررسی مبانی تیوریک خیرعمومی، عدالت و صلح، دیدگاه های قانون گذاران اساسی که مرتبط با مفاهیم مزبور بودند، مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته اند. نتیجه تحقیق حاضر این است که گرچه از سویی آراء موافق با اهداف و کارکردهای مذکور در مجلس خبرگان قانون اساسی بیان شدند و اصولی در این رابطه تصویب گشتند لکن از سوی دیگر، برداشت های ناسازگار با اهداف و کارکردهای بنیادین حاکمیت قانون در مشروح مذاکرات وجود داشت که سبب شد، محتوای خیرعمومی، عدالت و صلح در قانون اساسی به طور حداکثری و تمام عیار جلوه گر نشود.