تاثیر تحریک الکتریکی یک طرفه و دو طرفه مغز بر بهبود تعادل سالمندان

هدف این تحقیق بررسی تاثیر تحریک الکتریکی یک طرفه و دو طرفه مغز بر بهبود تعادل سالمندان می باشد.

36 نفر از سالمندان شهر ایلام به صورت در دسترس در تحقیق شرکت کردند. ابتدا پیش آزمون تعادل ایستا گرفته شد و سپس شرکت کنندگان به صورت تصادفی به سه گروه تحریک یک طرفه مغز، تحریک دوطرفه مغز و تحریک شم تقسیم شدند. مداخله در 3 جلسه برگزار شد. در گروه تحریک یک طرفه، الکترود آند روی نقطه O در ناحیه مخچه و کاتد در  ناحیه 1FP قرار گرفت. در گروه تحریک دوطرفه، الکترود آند روی O1 و الکترود کاتد روی O2 و الکترود کاتد در بالای حفره ی چشمی سمت چپ (1FP) قرار گرفت. شدت تحریک 2 میلی آمپر و مدت زمان درمان در هر جلسه 15 دقیقه بود. در گروه   کنترل، الکترود آند و کاتد به ترتیب روی نقاط O و 1FP قرار گرفت ولی جریان تحریک 30 ثانیه بعد قطع می شد. پس از آخرین جلسه تمرینی، پس آزمون به عمل آمد. از تحلیل واریانس یک راهه جهت تحلیل داده ها استفاده شد.

بین سه گروه در مرحله پیش آزمون تفاوت معنادار آماری وجود ندارد (0/535>P). ولی در مرحله پس آزمون بین گروه ها تفاوت وجود دارد (0/002>P). نتایج آزمون تعقیبی نشان داد که بین گروه تحریک یک طرفه با کنترل (0/001=P) و گروه تحریک دوطرفه با کنترل (0/005=P) تفاوت وجود دارد ولی بین گروه تحریک یک طرفه با گروه دوطرفه (0/599=P) تفاوت وجود ندارد.

در یک نتیجه گیری کلی می توان گفت که tDCS  مخچه به صورت یک طرفه و دو طرفه می تواند موجب بهبود تعادل در سالمندان شود.