طراحی سیستم تهویه موضعی جهت کاهش ذرات قابل استنشاق در واحد سنگ سمباده

اهمیت هوای پاک در محیط های صنعتی به خوبی شناخته شده است. صنایع تعداد بی شماری مواد شیمیایی را مورد استفاده قرار می دهند که بسیاری از آنها سمی می باشد. تهویه ی صنعتی مناسب می تواند شرایط ارامش و آسایش کارکنان را به وجود آورد و در نتیجه پرسنل، کار خود را به نحو احسن انجام می دهند و بر روی بازده کاری آن ها تاثیر مثبتی خواهد گذاشت . مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان غلظت آلاینده هوا در واحد سنگ سمباده و طراحی سیستم تهویه موضعی مناسب به منظور کاهش غلظت ذرات انجام شد. 

این مطالعه توصیفی - تحلیلی بود که در یک صنعت فلزی در سه مرحله انجام شد. مرحله اول: بررسی و تعیین پلان کارگاه و موقعیت منابع تولید آلاینده، مرحله دوم: نمونه برداری و تعیین غلظت آلاینده ها، مرحله سوم: طراحی سیستم تهویه موضعی.

یافته ها: 

طبق استاندارد حدود مجازتماس شغلی برای کروم و نیکل در محیط کار به ترتیب برابر با 01/0و 1/0 mg/m3 می باشد. غلظت آنالیز نمونه های کروم و نیکل در سالن آبکاری کمتر از حد مجاز بود. در حالی که در سالن ماشین کاری قسمت سمباده 1 و 2 غلظت ذرات قابل استنشاق تقریبا 4 برابر حدود مجاز تماس شغلی به ترتیب 75/11 و 62/13 mg/m3 بود. با توجه به نتایج حاصل از آنالیز نمونه های مدنظر، سیستم تهویه موضعی برای واحد سمباده کاری طراحی شد.

سیستم تهویه موضعی طراحی شده امکان ربایش و کنترل ذرات در سالن ماشین کاری قسمت سمباده را به طور موثری داشت.