بررسی روند تغییرات پوشش گیاهی متاثر از خشکسالی در مناطق خشک و نیمه خشک با استفاده از تکنیک سنجش از دور (مطالعه موردی: استان هرمزگان)

در این پژوهش به ارزیابی روند خشکسالی هواشناسی، تبخیر و تعرق پتانسیل استانداردشده، شاخص پوشش گیاهی (NDVI) و بررسی رابطه آن ها با یکدیگر با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون در استان هرمزگان پرداخته شده است. بر اساس شاخص های خشکسالی SPI و SPEI بیشترین مقادیر شاخص های خشکسالی به ترتیب مربوط به سال های 1388، 1393، 1391 و 1390 می باشد. بررسی روند تغییرات شاخص NDVI و بارندگی سالیانه نشان داد که روند این شاخص ها در طول بازه زمانی (1395-1379) در سطح اطمینان 95% معنی دار بوده و افزایشی می باشد. روند تغییرات پارامتر دما و شاخص های خشکسالی SPEI و SPI طی این بازه زمانی کاهشی است. همچنین پیک شاخص پوشش گیاهی مطابق با بیشترین بارندگی رخ داده در این بازه زمانی در سال 1384 بوده است که بیانگر متاثر بودن پوشش گیاهی از نوسانات بارندگی می باشد. نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون در مقیاس زمانی 12 ماهه بین شاخص های خشکسالی هواشناسی، تبخیر و تعرق پتانسیل شده، شاخص پوشش گیاهی NDVI، پارامتر بارش و دما نشان داد که بیشترین میزان همبستگی بین شاخص SPI و بارش (99/0) و کمترین میزان همبستگی بین دو شاخص دما و خشکسالی تبخیر و تعرق پتانسیل (48/0-) وجود دارد.