بررسی چارچوب نظری و پیشینه عملی جهت گیری مذهبی؛ زمینه ساز تحقیقات مداخله ای و رابطه ای در علوم تربیتی

پژوهش حاضر به صورت کیفی و به منظور زمینه سازی تحقیقات مداخله ای و رابطه ای در علوم تربیتی، به بررسی چارچوب نظری و پیشینه عملی جهت گیری مذهبی پرداخته است. این پژوهش، یک مطالعه مروری است که با بررسی حدود یکصد و پنجاه منبع انجام شده است. تاکید این پژوهش بر روی منابعی بوده است که مستقیما و یا حداکثر با یک متغیر واسطه ای با ابعاد سلامت روان در امور تربیتی در ارتباط بوده است. به طور کلی دو بعد درونی و بیرونی در بحث جهت گیری مذهبی وجود دارد و هرکدام سازنده شخصیت فرد و تعیین کننده چگونگی تعامل وی با دنیای اطرافش است. افراد دارای جهت گیری مذهبی درونی، کسانی هستند که دینداری در آنها انگیزه برتر است و اعتقاد به خدا، زیربنای اعمال و رفتار آنها را تشکیل می دهد. آنها خدا را نه فقط از روی میل به کسب چیزی عبادت می کنند بلکه هدف آنها سپاس از خداست. اشخاص دارای جهت گیری مذهبی بیرونی ممکن است دین را به صورت مختلف برای رسیدن به اهداف شخصی خود به کار ببرند. اینان یا به عقاید دینی خود اعتقاد راسخ ندارند یا آنها را متناسب با نیازهای خود گزینش کرده و شکل می دهند. این افراد در متون و تعلیمات دینی خود اغلب دچار تفسیر به رای شده و دین و مذهب را اساسا آن طور که هست نپذیرفته اند. به عبارت ساده تر این افراد به جای آن که خود را در اختیار تعالیم دینی قرار دهند دین را در قالب شخصیت و نیازهای خود تعریف می کنند.