پیشگیری از وقوع جرایم ثانویه در پرتو برنامه های پلیس اجتماع محور (مطالعه موردی شهرستان بابل)

یکی از چالش های اصلی در بحث ورود مجرم به چرخه عدالت کیفری، تکرار جرم است. از این جهت، شناخت عوامل موثر در وقوع جرایم ثانویه و پیشگیری از آن ضروری است. یکی از نهادهای دخیل در پیشگیری از جرایم ثانویه، نهاد پلیس اجتماع محور است که در این نوشتار به مسئله پیشگیری از جرایم ثانویه در پرتو برنامه های پلیس اجتماع محور پرداخته شده است.

روش تحقیق:

 اطلاعات مورد نیاز به صورت تلفیقی از طریق دو روش کتابخانه ای و میدانی (مصاحبه از پنجاه نفر از مجرمین ثانویه به صورت موردی در شهرستان بابل) جمع آوری گردید و در تجزیه و تحلیل داده ها از روش  تکنیک ساختار یافته و از رهیافت هدفمند استفاده شده است.

یافته ها و نتیجه گیری:

 علت اصلی ارتکاب جرایم ثانویه به وجود وضعیت سابق برای ارتکاب اولیه جرم و عدم پذیرش آنان توسط جامعه به دلیل برچسب موجود، مقایسه قبح رفتار ارتکابی خود با مجرمین یقه سفید و از بین رفتن قبح آن، تشکیل خرده فرهنگ منحرفانه و مجرمانه و عادی شدن که باعث تقویت خودانگاره منفی و تبدیل مجرم اولیه به ثانویه می گردد که وجود پلیس اجتماع محور در نظام عدالت کیفری ایران با اجرای برنامه های خود در قالب طرح های مکنا، رعد، فاتح، نصرت و ظفر می تواند نقش موثری را در پیشگیری از بروز خود انگاره منفی از طریق حذف برچسب زنی و باز اجتماعی شدن مجرمین اولیه در جرایم کم اهمیت ایفا نماید؛ گرچه پلیس در اجرای موفقیت آمیز این طرح ها با مشکلاتی و کاستی هایی از قبیل تامین بودجه کافی و تاسیس کارگاه برای اشتغال مجرمین اولیه مواجه است.