تاثیر 6 هفته تمرین هوازی فزاینده و مکمل ال کارنیتین بر گیرنده آپلین بافت قلبی و گلوکز خون موش های دیابتی

مصرف آنتی اکسیدان های غیرآنزیمی به صورت مکمل های غذایی، می تواند از طریق شکار رادیکال های آزاد تاثیر مثبتی درجهت کاهش استرس اکسیداتیو داشته باشند. هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین تاثیر 6 هفته تمرین هوازی فزاینده و مکمل ال-کارنیتین بر گیرنده آپلین بافت قلبی و مقادیر گلوکز خون موش های دیابتی بود.

در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی نر ویستار به صورت تصادفی در پنج گروه کنترل سالم، کنترل دیابتی، دیابت + ال-کارنیتین، دیابت + تمرین هوازی و دیابت + تمرین+ ال-کارنیتین تقسیم شدند. بعد از دیابتی کردن رت ها، روزانه 100 میلی گرم ال-کارنیتین را به صورت خوراکی دریافت کردند. برنامه تمرین هوازی نیز پنج روز در هفته، به مدت شش هفته، با شیب صفر درجه، سرعت 10 متر و زمان 10 دقیقه در هفته اول شروع شده و در هفته اخر شیب به 5 درجه، سرعت 20 متر و زمان 40 دقیقه رسید.

نتایج بیانگر افزایش معنی دارگیرنده آپلین در گروه های دیابت+تمرین هوازی و گروه دیابت+تمرین هوازی+ ال-کارنیتین نسبت به گروه کنترل و دارونما بود (001/0=p). بین دو گروه فعال پژوهش نیز اختلاف معنی دار وجود نداشت (274/0=p). نتایج آزمون تعقیبی بیانگر کاهش معنی دار گلوکز در گروه های فعال نسبت به گروه کنترل و دارونما بود (001/0=p).

نتیجه گیری:

 تمرین هوازی و مصرف ال-کارنیتین می تواند سبب افزایش گیرنده آپلین بافت قلبی و کاهش گلوکز شود.