مدل سازی ارتباط انگیزه ها و موانع مشارکت با سطوح روانی ورزشکاران و درگیری رفتاری آنان در ورزش معلولین

هدف از پژوهش حاضر مدل سازی ارتباط انگیزه ها و موانع مشارکت با سطوح روانی ورزشکاران و درگیری رفتاری آنان در ورزش معلولین کشور بود.جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی ورزشکاران معلول فدراسیون جانبازان و معلولین (ورزشکاران معلول در تیم ملی) که تعداد آنها بالغ بر 1000 نفر می باشد که از این تعداد 700 نفر آنها مرد و 300 نفر آنها زن می باشند به منظور انتخاب گروه نمونه، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده  بر اساس جدول مورگان تعداد 278 نفر انتخاب می شوند. نمونه مورد بررسی از طریق پرسشنامه پژوهشگر ساخته روابط روانی (روانشناسی رابطه، انگیزه های ورزش، موانع و دخالت) مورد سنجش قرار گرفتند. داده های گردآوری شده در دو سطح مورد تجزیه و تحلیل (آمار توصیفی و آمار استنباطی) قرار گرفت. در این پژوهش، جهت آزمون فرضیات تحقیق از تکنیک مدل سازی معادلات ساختاری بر مبنای حداقل مجذورات جزیی و نرم افزار اسمارت پی.ال.اس استفاده شده است. یافته ها نشان داد که  عوامل انگیزشی بر پیوستار روانی تاثیر مثبت معناداری دارد. موانع ورزش معلولین بر پیوستار روانی تاثیر معکوس معناداری دارد. پیوستار روانی بر درگیری رفتاری تاثیر مثبت، مستقیم و معناداری دارد. نقش انگیزه ها بر درگیری رفتاری از طریق متغیر میانجی پیوستار روانی، مثبت و معنادار است. نقش موانع بر درگیری رفتاری از طریق متغیر میانجی پیوستار روانی، معکوس و معنادار است. مقدار شاخص برازش کلی مدل مطلوب به دست آمده است که نشان از برازش کلی قوی مدل پژوهش دارد.