بررسی اثر محلول‏ پاشی آهن، روی و منگنز بر صفات مرفولوژیک و زراعی گندم نان (رقم چمران) تحت رژیم های مختلف آبیاری

به ‏منظور بررسی اثر محلول‏ پاشی عناصر آهن، روی و منگنز بر صفات مرفولوژیک و زراعی گندم نان (رقم چمران) تحت رژیم آبیاری، آزمایشی به‏ صورت کرت‏ های خرد شده با چهار تکرار در سال زراعی 1396-1395 در شهرستان رامهرمز اجرا گردید. عوامل آزمایشی شامل رژیم آبیاری در دو سطح آبیاری کامل (عدم تنش آبی) و قطع آبیاری از آغاز مرحله پنجه ‏زنی تا رسیدگی فیزیولوژیک (تنش آبی) به ‏عنوان عامل اصلی و محلول ‏پاشی عناصر ریزمغذی در شش سطح عدم محلول‏ پاشی (شاهد)، محلول‏ پاشی با آب، آهن، روی، منگنز و آهن + روی + منگنز (هر کدام سه لیتر در هکتار) در سه مرتبه و در مراحل‏ پنجه ‏زنی، ساقه رفتن و گرده ‏افشانی به ‏عنوان عامل فرعی بودند. نتایج نشان داد، تنش آبی صفات طول پدانکل (26.62 درصد)، طول سنبله (12.87 درصد)، ارتفاع بوته (22.91 درصد)، تعداد پنجه در متر مربع (29.21 درصد)، تعداد سنبله در متر مربع (26.85 درصد)، تعداد دانه در سنبله (13.43 درصد)، وزن هزار دانه (17.37 درصد) و عملکرد دانه (46.10 درصد) را به ‏طور معنی ‏داری (p <0.01) کاهش داد. بااین وجود، کاربرد مجزا و تلفیقی آهن، روی و منگنز صفات اندازه‏ گیری شده را به ‏طور متوسط 15.20، 7.72، 7.32، 25.18، 23.24، 8.84، 8.76 و 32.63 درصد تحت تنش آبی به‏ ترتیب افزایش دادند. در این میان، کاربرد محلول‏ پاشی روی بیشترین اثر را در کاهش آسیب ناشی از تنش آبی بر صفات مورداندازه گیری نشان داد. به طورکلی، استفاده از عناصر ریزمغذی به ‏ویژه روی به ‏صورت محلول ‏پاشی می‏تواند اثرات زیان‏بار ناشی از تنش آبی را کاهش و موجب بهبود صفات مورفولوژیک و زراعی گندم نان در منطقه رامهرمز شود.