بررسی عوامل پیشگویی کننده ترومبوز وریدهای عمقی در بیماران بستری در مراقبت های ویژه

ترومبوز وریدهای عمقی یکی از شایعترین مشکلاتی است که در بخش مراقبت های ویژه می تواند وضعیت عمومی بیمار را پیچیده تر نماید. این مطالعه با هدف بررسی عوامل پیشگویی کننده ترومبوز وریدهای عمقی در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان امین اصفهان صورت گرفت.

مطالعه گذشته نگر حاضر، 2000 پرونده تمامی بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه را طی فروردین 1394 تا اسفند 1396 بررسی نمود. از این میان 20 بیمار مبتلا به ترومبوز وریدهای عمقی بودند. 40 پرونده از بیماران این جامعه که ترومبوز وریدهای عمقی نداشتند نیز به تصادف انتخاب شدند. سن، جنس، معیار ولز، نمره آپاچی، وضعیت تغذیه، پارامترهای کلینیکی، علت بستری، مدت بستری، بیماری ایجاد شده در بخش مراقبت های ویژه و درمان صورت گرفته استخراج شد و در بین دو گروه مورد و کنترل مورد مقایسه قرار گرفت.

یافته ها: 

سن بیماران مبتلا به طور معناداری بیش از گروه کنترل بود (008/0=P). افزایش در نمره معیار ولز و مدت بستری، داشتن بیماری های داخلی و پنومونی ایجاد شده در بخش مراقبت های ویژه به ترتیب شانس بروز ترومبوز را 75/18، 92/1 و 75/2 و 28/2 برابر بالاتر می برد. افزایش سطح پتاسیم و استفاده از بانداژ به همراه هپارین به ترتیب شانس بروز ترومبوز را 31/2 و 55/2 برابر کاهش داده اند (05/0<p).

نتیجه گیری: 

در بخش مراقبت های ویژه جنرال، بروز ترومبوز وریدهای عمقی، در بیماران داخلی بیشتر بود. پنومونی بیشترین بیماری ایجاد شده همراه با ترومبوز وریدهای عمقی و ریسک ابتلا به ترومبوز وریدهای عمقی در بیمار آنمیک بالاتر بود. بیمارانی که از نظر سطح سرمی پتاسیم در حد فوقانی نرمال مرجع قرار داشتند کمتر دچار ترومبوز وریدهای عمقی شدند. به نظر می رسد پتاسیم در محدوده بالایی نرمال مرجع می تواند نقش محافظت کننده در برابر ترومبوز وریدهای عمقی داشته باشد. مطالعات بیشتر با حجم نمونه بزرگ تر پیشنهاد می شود.