مقایسه روش اندازه گیری پوستی بیلی روبین با اندازه گیری بیلی روبین سرم با اسپکتروفتومتری در غربالگری زردی نوزادان ترم

زردی از مشکلات شایع نوزادان است که در موارد شدید به کرنیکتروس منجر می شود. از آنجایی که تشخیص و درمان به موقع زردی در پیشگیری از عوارض آن اهمیت دارد، ارزیابی بیلی روبین پیش از ترخیص نوزاد ضروری است. روش های تشخیصی مختلفی برای اندازه گیری سطح بیلی روبین وجود دارد. از این رو این مطالعه با هدف مقایسه روش اندازه گیری پوستی بیلی روبین با اندازه گیری بیلی روبین سرم با اسپکتروفتومتری برای غربالگری زردی نوزادان ترم پیش از ترخیص از بیمارستان انجام شد.

این مطالعه مشاهده ای تحلیلی بر روی 600 نوزاد سالم، با وزن تولد حداقل g 2000 و سن حاملگی حداقل 35 هفته از مهر 1391 تا اسفند 1391 در بیمارستان حافظ شیراز انجام شد. بیلی روبین نوزادان با دو روش اسپکتروفتومتری و پوستی با دستگاه بیلی چک دارای طول موج های چندگانه اندازه گیری و مقایسه شد.

یافته ها:

 آزمون آماری همبستگی معناداری را بین دو روش اسپکتروفتومتری و پوستی نشان داد (63/0r=)، (05/0P<). بین بیلی روبین اندازه گیری شده با هر یک از دو روش در گروه های مختلف جنسی (896/0=P)، وزن تولد (419/0=P) و نوع تغذیه (323/0=P) اختلاف معنادار مشاهده نشد، ولی در گروه های مختلف سن حاملگی و سن پس از تولد اختلاف معنادار شد (0001/0>P). همچنین یافته ها ارتباط معناداری را بین دو روش اسپکتروفتومتری و پوستی در متغیرهای دموگرافیک نشان داد (0001/0>P).

نتیجه گیری: 

به طورکلی روش اندازه گیری پوستی، بیلی روبین را کمتر از روش سرمی تخمین می زند و این اختلاف در نوزادان با سن حامگی و سن پس از تولد کمتر، قابل توجه تر می باشد.