تاثیر هشت هفته تمرین ترکیبی (مقاومتی- هوازی) بر غلظت سرمی ایمنوگلوبینG و شاخص های آسیب کبدی مردان سالمند

امروزه شرکت در برنامه های ورزشی منظم یک ضرورت انکارناپذیر برای پیشگیری از بروز بیماری ها و بهبود کیفیت زندگی سالمندان به شمار می رود. از اینرو هدف این پژوهش بررسی تاثیر یک دوره تمرینات ترکیبی منتخب بر غلظت ایمونوگلوبین G و شاخص آسیب کبدی مردان سالمند بود.

در این مطالعه نیمه تجربی20 مرد سالمند در رده سنی 65-55 سال به صورت تصادفی در 2 گروه تمرین ترکیبی و کنترل قرار گرفتند. تمرینات تمرینات ترکیبی، شامل فعایت هوازی با شدت 60 تا 74 درصد ضربان قلب ذخیره و تمرینات قدرتی با 50 تا 75 درصد 1RM طی 8 هفته و هفته ای سه جلسه اجرا شد . نمونه های خونی 24 ساعت قبل شروع و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین جهت اندازگیری سطوح سرمی AST، ALTوIgG جمع آوری گردید.جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آنکوا و برای مقایسه تفات درون گروهی از آزمون  Tزوجی درسطح معناداری 0.05 < P تحلیل صورت گرفت.

نتایج نشان داد بین گروه ترکیبی و کنترل در غلظت سرمی AST (0.003P=)، ALT (0.004P=) و IgG (0.041P=) تفاوت معنی داری وجود دارد. نتایج آزمون T زوجی حاکی از کاهش معنی دار پس آزمون نسبت به پیش آزمون مقادیر ALT (0.048P=) ، AST(0.007=P) و  IgG(0.02(P = را پس از مداخله مشاهده شد.
بحث و نتیجه گیری

نتایج پژوهش حاضر نشان داد فعالیت های ترکیبی عامل موثری در جلوگیری از آسیب کبدی می باشد. تمرین ترکیبی می تواند به عنوان پروتکل تمرینی مناسب برای حفظ سلامتی در این افراد باشد.