تعیین ارزش شرکت با رویکرد مبتنی بر هم افزایی دارایی ها

بررسی مسئله تجمیع دارایی ها از طریق انتگرال چوکت درشرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، به منظور تعیین امکان جایگزینی این روش بعنوان تابعی جمع ناپذیر و با لحاظ کردن برهم کنشی میان دارایی ها، برای ارزشیابی شرکت ها هدف پژوهش حاضر می باشد.

در رویکرد پیشنهادی با تقسیم بندی دارایی های عملیاتی و غیرعملیاتی به چهار گروه مطالبات، موجودی کالا، دارایی های ثابت و سرمایه گذاری های بلندمدت وبرآورد ارزش 404 سال-شرکت در سال های 1391الی 1397، تفاوت آن با ارزش بازار به عنوان کارایی شرکت در بکارگیری دارایی های خود، مورد آزمون قرار گرفت.

نتایج نشان می دهد که ارزیابی بازار از کارایی شرکت با جریان نقد عملیاتی و رشد فروش (شاخص های عملکرد) بترتیب رابطه معنادار و مستقیم و بدون رابطه معنادار می باشد. می توان آن را به افزایش قیمت های ناشی از تورم مرتبط دانست تا افزایش فروش ناشی از بهبود کیفیت محصول، بالارفتن کیفیت خدمات.

رابطه نسبت ارزش بازار به دفتری با ظرفیت های برآوردی چوکت بررسی و مشخص گردید رویکرد جدید نسبت به رویکرد مبتنی بر نسبت ارزش بازار به دفتری، معیار بهتری برای ارزیابی توانایی شرکت در ترکیب بهینه داراییهاست.

بدلیل استفاده از داده های قابل دسترس ترازنامه در رویکرد پیشنهادی، می توان برای محاسبه ارزش شرکت ها قبل از ترکیب، جهت اطمینان از توانایی شرکت در ایجاد ارزش، استفاده نمود.