ملاحظات اخلاقی و حقوقی حقیقت گویی به بیماران

یکی از مباحث مهم در اخلاق پزشکی احترام به حقوق بیماران است و یکی از الزاماتی که در حقوق بیمار از ان یاد می شود اتونومی  (احترام به استقلال فردی) می باشد. در این راستا یکی از مولفه های مهم جهت دستیابی به ان داشتن رضایت اگاهانه در بیماران است و این امر محقق نمی شود مگر با ارایه اطلاعات کامل و جامع از بیماری فرد  توسط پزشکان و کادر درمانی به بیمار.  از این حیث، اهمیت مسئله حقیقت گویی نمایان  میگردد. هر چند که در بسیاری از فرهنگها و جوامع و با در نظر گرفتن شرایط روحی و روانی بیماران این امر بسی مشکل و پیچیده به نظر میرسد. در این مقاله مروری، به بررسی جنبه های اجتماعی، حقوقی و فلسفی بر اساس تحقیقات انجام یافته در فرهنگها و ادیان مختلف  پرداخته شده و مورد تحلیل قرار گرفته است. حقیقت گویی در جوامع و ادیان مختلف به علت دیدگاه های متفاوت، دارای وزن و جایگاه خاصی بوده که پزشکان را در مواجهه  با موانع حقیقت گویی در امر طبابت خود، جهت دستیابی به راهکاری جهت حل دیلماهای اخلاقی پیش روی همیشه دچار صعوبتهای می نماید که به نظر لازم است در سطح آکادمیک مورد مداقه و کنکاش ویژه قرار گیرد. از طرف دیگر، دستیابی به اصول پایه اخلاق پزشکی که همان رعایت اتونومی ، سودمندی، عدم ضرر رسانی و عدالت میباشد بر اساس زمینه های فرهنگی و اجتماعی متفاوت، اجرای آن در عالم واقع، دچار چالش شده و حتی تفوق هر کدام از این اصول بر دیگری در جوامع مختلف، متفاوت می باشد.  هر چند که به نظر می رسد در کشور ما با زمینه های اجتماعی و فرهنگی و اعتقادی متفاوت با غرب،  حصول متوازن به این امر سهل تر باشد ولی ضروری است شرایط و آموزه های آکادمیک به نحوی در کریدور حرفه ای گریی لحاظ و نهادینه شود که تا بر اساس وضعیت سلامت روحی و روانی بیمار، اصول عدم ضرر رسانی  و سودمندی بر اتونومی تفوق یابد.