تاثیر ریزگردها بر سلامت جامعه و تحقق مسئولیت مدنی دولت در حقوق ایران

سلامت جامعه، ماحصل موهبت و نتیجه  لطف خداوند به بشریت است. دولت به دلیل نظارت ازباب قاعده حسبه، موظف به مراعات و حسن تدبیر درامور و انجام احتیاط های لازم است و باید دربرنامه های مدون خود رفتارخردمندانه داشته باشد. ضرورت سلامت جامعه ازاصول زندگی اجتماعی است و امانتداران طبیعت گاهی نه تنها صیانت از طبیعت رارعایت نمی کنند، بلکه با اعمال و اقدامات خود، تهدیداتی علیه سلامت طبیعت  وجامعه انسانی ایجاد می کنند. دراین راستا فقه و قانون دو پیوند ناگسستنی از همدیگر و مکمل راهگشا هستند تا با بهره گیری از پیام های الهام بخش اسلامی صحنه ای از جمال و شکوه آفرینش را به بشر بنمایاند، در غیر این صورت، مضرین را مکلف به ترمیم خسارت کرده است. هرچند ریزگردها از قدیم بر سلامتی همگان سیطره گسترانیده اند، اما روند افزایشی آن دردهه های اخیر، می تواند ماحصل  امور طبیعی و یا نتیجه فعالیت های انسانی باشد؛ این کسر سلامتی به دنیای حاضر است. نتیجه تحقق مسولیت مدنی در قبال سلامتی ترمیم و اعاده آن به حالت سابق است که در حال حاضر در قانون ما به درستی مدون نگردیده است، مثلا تودیع غرامات به صندوق خزانه داری کل خود دلیلی برنقص در اهداف مسئولیت مدنی است. در این مورد حمایتی از سلامت جامعه و شیوه های اعاده به حالت ماقبل صدمات علی رغم داشتن فقه و سنت غنی و به جهت رفع و پیشگیری از روند ریزگردها بیان نشده تا درابتدا از آلودگی های جامعه ممانعت کرده و در مرحله بعد اگر زیانی به سلامت جامعه وارد آید، از طرق مناسب  نسبت به احیا اقدام شود. با این وضعیت ما نمی توانیم آن را برای آیندگان به ارث بگذاریم، مگر اینکه قوانین کشور ما درحوزه سلامت و حفظ محیط زیست تجدید نظر شود.