انقلاب اسلامی و تحول در نظام بین الملل

شکل گیری نهضت امام خمینی (ره) و پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1357 نه تنها موجب سقوط رژیم سلطنتی در ایران گردید بلکه مهم تر از آن موجب تحولی عظیم در نظام بین الملل وستفالی شد چرا که اصولا این انقلاب بر خلاف انقلابهای دوران معاصر در قالب و چارچوب نظام سلطه به ویژه نظام دوقطبی بعد از جنگ دوم جهانی شک نگرفت بلکه در تقابل و تضاد با این نظام بین الملل حاکم و نفی آن با تکیه بر اصول نه شرقی نه غربی به سرانجام رسید. در این مقاله نظر بر این است که اثبات کنیم اصولا قبل از فروپاشی قطعی نظام دو قطبی در اثر فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی با شکل گیری نهضت امام خمینی و نهایتا پیروزی انقلاب اسلامی نظام سلطه به چالش کشیده شده بود و به عبارت صریح تر با شکست این نظام در تقابل با انقلاب اسلامی به پایان راه خود رسیده بود . در نتیجه جهان شاهد فرایند شکل گیری نظام جدیدی گردید که از نظر بازیگران، تعاملات و منازعات بین الملل تفاوت اساسی و بنیادین با نظام های قبلی پیدا کرد. به عبارت دیگر وضعیت متاخر روابط بین الملل اصل جدیدی را نوید می داد که با خیزش و بیداری ملتها و به عبارت قرآنی مستضعفین جهان در مقابل مستکبرین عالم شاهد تحولی عظیم در نظام بین الملل و شکل گیری دو اردوگاه تحت عناوین سلطه گران شامل دولتهای سلطه گر و تحت نفوذ سلطه از یک طرف و اردوگاه سلطه ستیزان شامل ملتها و دولتهای مردمی از طرف دیگری می باشیم.