نگاهی به باور ها و آداب سفر در دوره قاجار

فرهنگ عامیانه اعتبار و پشتوانه مسلم و غیرقابل انکار مردم یک جامعه است و باورها یکی از اساسی ترین عناصر سازنده فرهنگ و هویت سنتی مردم را تشکیل می دهند. از آن جایی که بخش عمده ای از باورهای مردم در حین سفر نمود پیدا می کند، بی تردید فرهنگ جاری در سفر یکی از شاخص ترین مولفه هایی است که جلوه گر و معرف فرهنگ یک جامعه نزد سایر اقوام می باشد. در تحقیق پیش رو سعی شده با معرفی باورهای عامیانه مردم ایران در رابطه با سفر با رویکردی تاریخی، گامی کوچک اما مهم در جهت احیاء و معرفی گوشه ای از گنجینه معنوی مردم این سرزمین کهن برداشته شود. روش این تحقیق بصورت کتابخانه ای و فیش برداری از منابع است و تلاش بر این بوده است که با گردآوری و استخراج و دسته بندی و توصیف باورها از لابه لای کتب، سفرنامه ها، نشریات و اسناد، تصویری نسبتا جامع از باورهای عامیانه سفر ارایه دهد. در نهایت، می توان نتیجه گرفت که بسیاری از باورهای گذشتگان، تحت تاثیر پیشرفت، تکنولوژی و تغییر جهان بینی افراد جامعه، با عدم پایبندی و فراموشی مواجه شده اند و برخی از آن ها ولو با اندک تغییرات همچنان به حیات خود ادامه می دهند.