رئولوژی پلیمرهای بسیار پرشده

در این مقاله، دانش فعلی در باره ریولوژی پلیمرهای بسیار پرشده، با تاکید بر پرکننده های سخت بررسی می شود. دانستن رفتار ریولوژیکی این آمیزه ها به بهینه کردن فراورش آن ها کمک می کند. زمانی که ذرات جامد در بستر یک سیال قرار می گیرند، بر رفتار ریولوژی سامانه اثر می گذارند که این اثرگذاری با تغییر در میدان جریان انجام می گیرد. امروزه ریولوژی تعلیق ها، به ویژه تعلیق های غلیظ، به دلیل استفاده فراوان از آن ها در زمینه های مختلف مانند صنعت کامپوزیت، پتروشیمی و صنایع غذایی اهمیت بسیاری دارد. عاملهای اصلی موثر بر رفتار ریولوژیکی این کامپوزیت ها شامل کسر پرشدگی بیشینه، آستانه شبکه شدگی و توزیع اندازه پرکننده هاست. توزیع اندازه پرکننده ها امکان استفاده از مقدار پرکننده بیشتر را آسان می کند و گرانروی مذاب را برای مقدار مشخصی از پرکننده کاهش می دهد. محدودیت ها و ناپایداری های جریان، به رفتار غیرخطی مانند لغزش دیواره، جدایش پرکننده-پلیمر، تورم و ناپایداری سطح منجر می شوند. مدل های ریاضی و پیش بینی بیشینه کسر پرشدگی نیز ارایه شده اند که از مهم ترین عاملهای ریولوژی کامپوزیت های بسیار پرشده هستند. معادلات دربرگیرنده گرانروی نیز به عنوان تابعی از مقدار پرکننده برای تعلیق های بسیار پرشده تک ، دو و چندشیوه ای ارایه شده است.