اثر عصاره آبی- الکلی Ducrosia anethifolia (Dc.) Boiss. بر بافت قلب جنین موش بزرگ آزمایشگاهی دیابتی

 این پژوهش با هدف بررسی اثر عصاره آبی-الکلی برگ گیاه مشگک (Ducrosia anethifolia (DC.) Boiss.) بر تغییرات بافت قلب در جنین موش آزمایشگاهی دیابتی انجام شد. بدین منظور 48 سر موش ماده 200 تا 220 گرمی با هشت موش نر 230 تا 250 گرمی لقاح داده شدند. پس از اطمینان از بارداری، 32 سر ماده با تزریق داخل صفاقی 80 میلی گرم استرپتوزوتوسین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در اولین روز بارداری، دیابتی و به صورت تصادفی گروه بندی شدند. گروه ها شامل کنترل (موش های سالم بدون تیمار)، شاهد 1 (موش های سالم دریافت کننده یک میلی لیتر عصاره مشگک)، شاهد 2 (موش های دیابتی بدون تیمار)، و سه گروه تیمار که به ترتیب یک میلی لیتر از عصاره مشگک با دوزهای 250، 500 و 1000 کیلوگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن موش دیابتی از روز 6 تا 20 دوره بارداری به طریق گاواژ دریافت کردند، بودند. روز بیستم بارداری پس از بیهوشی موش ها و گرفتن دو میلی لیتر خون از قلب آنها، جنین ها از رحمشان خارج شدند. قلب جنین ها جدا و در محلول 5% فرمالین تثبیت گردید. بعد از آماده سازی بافتی، مقاطع پنج میکرونی به روش استریولوژیکی تهیه و با هماتوکسیلین و ایوزین رنگ آمیزی شدند. محیط قلب و ضخامت دیواره آن با نرم افزار Image analysis و تعداد سلول های قلب با نرم افزار Grids-stero lite اندازه گیری گردید. داده ها با آزمون های آماری ANOVA تحلیل و میانگین ها با آزمون توکی مقایسه شدند (0.05≥p). یافته ها حاکی از افزایش گلوکز خون، تراکم و طول سلول های قلبی و محیط قلب در همه گروه های دیابتی در مقایسه با کنترل بود که در موش های دیابتی تیمار شده با عصاره مشگک در مقایسه با گروه دیابتی بدون تیمار کاهش معنی دار یافتند. مطابق با نتایج حاصل، عصاره آبی-الکلی برگ مشگک با کاهش گلوکز خون در موش های دیابتی، توانست تغییرات تخریبی ناشی از دیابت در بافت قلب و عروق جنین را تا حدودی جبران کند.