شناسایی تهدیدات امنیتی کویر استان اصفهان در حوزه گردشگری

هدف این پژوهش، شناسایی تهدیدات امنیتی کویر استان اصفهان در حوزه گردشگری بوده که شهرستان های نایین و نطنز، خور و بیابانک و آران و بیدگل مورد بررسی قرارگرفتند. روش تحقیق با استفاده از روش دلفی و جامعه آماری تعیین شده که مورد بررسی و اجماع خبرگان قرار گرفته و درقالب چارچوب نظری و رویکرد نظری ساختارگرایانه باری بوزان می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل 48 نفر از مدیران و کارشناسان خبره در حوزه گردشگری به همراه کارشناسان خبره این دستگاه ها می باشند که براساس فرایند انتخاب متخصصین، طی چهار مرحله شناسایی و گزینش شده اند. ابتدا برای به دست آوردن اجماع در مولفه های تهدیدهای امنیتی طی سه مرحله تهدیدات امنیتی مورد اجماع قرارگرفت وسپس در مرحله احصای ظرفیت ها و توانمندی های متخصصین و کارشناسان در این حوزه، نظرات آنها جمع آوری و مورد تصمیم و تصویب و تعمیم قرار گرفت. در حوزه گردشگری 35 مولفه یا تهدیدات امنیتی مورد اجماع پانالیست ها قرارگرفته و سپس نظرات کارشناسی خبرگان در حوزه ظرفیت ها و توانمندی ها احصا شد. طبق یافته های تحقیق، مهم ترین تهدیدات امنیتی در حوزه در کویر استان اصفهان عبارتند از: جاسوسی، ترویج فرهنگ اباحه گری، عدم تناسبساختار نیروی انتظامی با صنعت گردشگری در این مناطق و نبود سامانه کنترل کامل شرکت ها و مراکز گردشگری اذعان شده است.