تحلیل گونه شناسی کودک آزاری و سازو کارهای حمایتی حاکم در برابر آن

جامعه پیشرفته بر پایه سازندگی و بر اساس عدالت، آزادی و شناخت واقعی حقوق انسان بنیان نهاده میشود. اولین عامل موفقیت توسعه و شکوفایی جامعه پیشرفته، تربیت و پرورش نونهالانی است که سازندگان واقعی فردای آن جامعه هستند. ما برای به‌وجود آوردن ایرانی آباد، آزاد و مستقل نیاز واقعی به تربیت و آگاه ساختن نیروی انسانی داریم که امروز اطفال هستند و فردا نیروی فعال برای پیشبرد هدفهای مادی و معنوی کشور را تشکیل میدهند. از لحاظ مادی و معنوی ما از یک طرف به توسعه اقتصادی و از سوی دیگر به یک مدیریت علمی و معنوی پیچیده جهت اداره یک کشور توسعه‌یافته نیازمندیم. این خواسته فقط در سایه توجهداشتن به نیروی انسانی که امروز اطفال هستند و فردا سرمایه های ادارهکننده کشور ما بهشمار میآیند امکان‌پذیر خواهد بود. بیتوجهی به سرنوشت اطفال امروز، توسعه و خودکفایی اقتصادی ما را در برنامه های آینده به خطر خواهد انداخت. کودک یک میوه نارس اجتماع انسانی است و هنوز در عرصه‌های مختلف جسمی، روانی، روحی و اجتماعی و تمامی بعدهای متصور برای انسان، به بلوغ و رسیدگی کامل نایل نگردیده است و همین نارسی و بی‌تجربگی است که وی را در مقابل خطرات و آسیبهای مختلف ضربه‌پذیر نموده است و یکی از این آسیب‌ها آزاردیدن کودک از سوی اطرافیان است. کودک‌آزاری پدیده جدیدی نیست. این معضل همواره در طول تاریخ وجود داشته است، ولی از آغاز شناسایی این موضوع به‌صورت علمی بیشتر از چند دهه نمیگذرد.