اصول مکتب ژئوپلیتیک انسانگرا

ژیوپلیتیک به عنوان شاخه‌ای از رشته جغرافیای سیاسی دارای ماهیت علمی است و همانند هر نظام علمی دیگری در سپهر معرفتی بشر، دارای دو وجه بنیادی و کاربردی است. وجه بنیادی ژیوپلیتیک به تولید نظریه‌های علمی و گزاره‌های نظری و توسعه معرفت‌شناسی ژیوپلیتیک می‌پردازد. وجه کاربردی آن ناظر بر تولید نظریه‌های کاربردی، الگوها و روش‌های عملی ژیوپلیتیک در راستای رفع نیازهای ملت‌ها، کشورها و جوامع بشری است. دانش کاربردی ژیوپلیتیک می‌تواند همانند گزاره‌ها و نظریه‌های کاربردی سایر رشته‌های علمی تا حدی متاثر از جهان‌بینی، ایدیولوژی، فرهنگ، نگرش و نیز علایق ملت‌ها، کاربران سیاسی و حکومت‌ها باشد. بنابراین دانش و معرفت ژیوپلیتیکی همانند سایر رشته‌های علمی بشر در ذات خود پسندیده و مفید است و برای پاسخگویی به نیازهای ملت‌ها و ابنای بشر باید پیشرفت نماید. ولی باید سعی شود که دانش ژیوپلیتیک در هر مقیاسی اعم از جهانی، ملی و یا محلی مورد سوءاستفاده حکومت‌ها و بازیگران سیاسی قرار نگیرد. بلکه بر عکس در خدمت رفع نیازهای شهروندان، سازه‌های انسانی، ملت‌ها و جوامع بشری قرار گیرد، و حکومت‌ها و بازیگران سیاسی نیز آن را در همین راستا بکار گیرند.