امکان سنجی استفاده از انرژی تابشی خورشید با استفاده از سنجش از دور و الگوریتم سبال (مطالعه موردی: دشت مغان)

استفاده از تصاویر ماهواره ای و مدل های سنجش از دور به عنوان ابزاری مناسب و کم هزینه برای تخمین تابش خورشیدی، در سال های اخیر بوده است. جهت انجام این پژوهش، از تصاویر مربوط به دو سال 2019 و 2020 ماهواره لندست 8 سنجنده OLI و سنجنده TIRS و الگوریتم سبال استفاده شد. نتایج حاصل نشان می دهد که میانگین بیشترین تابش موج کوتاه ورودی به میزان 914 وات بر مترمربع در ژوین و کمترین مقدار در نوامبر به میزان 548 وات بر مترمربع بوده است. این در حالی است که بیشترین مقدار تابش خالص در ژوین به میزان 505 وات بر مترمربع و کمترین مقدار در فوریه به میزان 467 وات بر مترمربع محاسبه شده است. در نهایت بیشترین مقدار تابش خالص رسیده به سطح زمین در ماه ژوین به اندازه میانگین 505 وات بر مترمربع، کمترین مقدار میانگین مربوط به نوامبر با 296 وات بر متر مربع بوده است. تفاوت در مقدار تابش خالص رسیده به زمین در منطقه مورد مطالعه، ناشی از تفاوت زاویه تابش خورشید و تعداد ساعات آفتابی در ماه های مختلف سال است. در نهایت می توان نتیجه گرفت که تابش خورشیدی در منطقه، در دو سال مورد بررسی پتانسیل لازم برای اجرای طرح های فتوولتاییک خورشیدی را دارا می باشد.