یک خطای پزشکی منجر به هماتوم رتروپریتونیال به دنبال زایمان طبیعی: گزارش موردی

هماتوم رتروپریتونیال، تشخیص افتراقی حایز اهمیت، اما دور از ذهن، در بیمارانی است که به‌ دنبال فرایند جراحی متوجه هیپوولمی ایشان در غیاب شواهدی از فقدان آشکار خون می‌شویم. این مطالعه‌ی گزارش مورد‌، با هدف معرفی یک مورد بالینی نادر که به دنبال زایمان طبیعی دچار عوارض زودرس هماتوم و دیررس ایلیوس گردید، انجام شدتا بتوان دید بالینی بهتری در زمان مواجهه‌ی همکاران با موارد مشابه ایجاد نمود.

گزارش مورد:

بیمار خانم 24 ساله گراوید یک، با حاملگی ترم به‌ دنبال زایمان با کمک اپیزیوتومی وسیع دچار تاکی‌کاردی و الیگوری می‌گردد. پس از احیای مایعات، لمس تورمی مختصر در قسمت جانبی راست واژن با وجود منقبض بودن رحم، تشخیص هماتوم را مطرح می‌سازد و لاپاراتومی اورژانس این تشخیص راتایید می‌‌کند.

نتیجه‌گیری:

پارگی‌های پس از زایمان واژینال، می‌تواند تا رباط رحمی و به ندرت به فضای پارازویکال پیشروی داشته ‌باشد که گاهی تهدید کننده‌ی زندگی و علت مرگ مادر می‌گردد. معاینه و ترمیم دقیق اپیزیوتومی یا پارگی، عامل اصلی جلوگیری از پیدایش هماتوم رتروپریتونیال است.