استفاده از مدل سازی عددی المان مجزا برای بهینه سازی سیستم آب بندی پی و تکیه گاه های سد سردشت

احداث پرده آب بند یکی از روش های متداول کنترل تراوش از زیر پی سدها است. به منظور ایجاد پرده آب بند، تعدادی چال حفر شده و در این چال ها عملیات تزریق صورت می گیرد. در عملیات تزریق درزه های موجود در توده سنگ با استفاده از دوغاب مناسب پر می شود. از آنجا که نفوذپذیری ماده‏سنگ بسیار کم و قابل صرفنظرکردن است، عمق نفوذ دوغاب به پارامترهای متعددی از جمله خصوصیات دوغاب، فشار تزریق و مشخصات ناپیوستگی ها بستگی دارد. استفاده از روش های عددی برای تعیین آرایش بهینه گمانه های تزریق باعث صرفه جویی در هزینه ها و کاهش زمان تزریق می شود. در این مقاله با توجه به خصوصیات توده سنگ در محدوده احداث سد سردشت با استفاده از نرم‏افزار المان مجزای UDEC آرایش بهینه سیستم آب بندی پی سد بررسی شده است. براساس نتایج این تحقیق عمق بهینه پرده 40 متر، فاصله داری چال های تزریق در پی و تکیه گاه ها به ترتیب 3 متر و 5 متر، پیشنهاد می شود. همچنین زاویه انحراف بهینه چال ها 17 درجه برآورد شده است. مقایسه نتایج بدست آمده از مدل سازی عددی با مقادیر اندازه‏گیری شده نشان دهنده قابلیت بالای روش عددی در برآورد فشار تزریق و تحلیل نشت از پی سد سردشت است.