مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش، تعهد و معنادرمانی بر بهزیستی روان شناختی و اضطراب مرگ در زنان مبتلا به بیماری ایدز

علاوه بر پرداختن به مشکلات جسمانی بیماران مبتلا به ایدز، باید به مشکلات روان شناختی آن ها توجه ویژ ای نمود. یکی از بهترین را ه کارها در این راستا، استفاده از مداخلات روان شناختی است. در این ارتباط، پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش، تعهد و معنادرمانی بر بهزیستی روان شناختی و اضطراب مرگ زنان مبتلا به بیماری ایدز انجام شد.

روش پژوهش، نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را زنان مبتلا به بیماری ایدز شهر تبریز که در سال 1398 به کلینیک های درمانی این شهر مراجعه کرده بودند، تشکیل دادند. 30 نفر با استفاده از نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی در سه گروه قرار گرفتند. گروه های آزمایشی درمان مختص گروه خود را در هشت جلسه 5/1 ساعته دریافت کردند. تجزیه و تحلیل یافته ها از طریق آزمون تحلیل واریانس آمیخته با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی صورت گرفت.

یافته ها:

 در پیش آزمون، میانگین و انحراف معیار گروه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد برای بهزیستی روان شناختی 6/6±8/45 و برای اضطراب مرگ 28/2±10/10؛ در گروه معنادرمانی برای بهزیستی روان شناختی 1/5±0/44 و برای اضطراب مرگ 2/2±9/9؛ در گروه کنترل برای بهزیستی روان شناختی 4/6±3/43 و برای اضطراب مرگ 3/2±2/10 بود. درمان مبتنی بر پذیرش، تعهد و معنادرمانی در مقایسه با گروه کنترل، بهزیستی روان شناختی بیماران مبتلا به ایدز را در پس آزمون افزایش داد؛ اما اضطراب مرگ کاهش یافت (001/0>P). در مرحله پیگیری، اثر این دو درمان بر بهزیستی روان شناختی و اضطراب مرگ ماندگار بود (001/0>P). تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش، تعهد و معنادرمانی بر بهزیستی روان شناختی و اضطراب مرگ زنان مبتلا به بیماری ایدز در مراحل پس آزمون و پیگیری یکسان بود (05/0<P).

نتیجه گیری: 

درمان مبتنی بر پذیرش، تعهد و معنادرمانی سبب پذیرش بیماری و مواجهه آگاهانه با اضطراب مرگ گشته و در نتیجه باعث مقابله بهتر با بیماری و افزایش بهزیستی روان شناختی بیماران مبتلا به ایدز شده است.