مقایسه اثربخشی گروه درمانی شناختی رفتاری و دارو درمانی (فلوکستین) بر علائم اختلال وسواس-اجبار

اختلال وسواس-اجبار یکی از شایع ترین و ناتوان کننده ترین اختلال های روانشناختی است که به شدت بر سلامت تاثیر منفی می گذارد. با توجه به لزوم درمان های روانشناختی در کنار درمان های دارویی، پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی گروه درمانی شناختی رفتاری و دارو درمانی (فلوکستین) بر علایم اختلال وسواس-اجبار انجام شد.

این مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه پژوهش افراد مبتلا به اختلال وسواس- اجبار مراجعه کننده به مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی شهر بندرعباس در سال 1396 بودند. 45 تن با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه مساوی جایگزین شدند. گروه های مداخله به ترتیب 12 جلسه 90 دقیقه ای گروه درمانی شناختی رفتاری و سه ماه دارو درمانی (فلوکستین) دریافت کردند و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. داده ها با استفاده از پرسشنامه جمعیت شناختی، "مقیاس وسواس-اجبار ییل-براون" (Yale-Brown Obsessive-Compulsive Scale) جمع آوری شد. روایی محتوا به روش کیفی و پایایی به روش محاسبه ضریب آلفا کرونباخ انجام شد. داده ها در نرم افزار اس پی اس اس نسخه 22 تحلیل شد.

میانگین و انحراف معیار پس آزمون وسواس در گروه درمانی شناختی رفتاری (41/1±57/6)، دارو درمانی (83/1±19/8) و کنترل (59/2±05/12) و میانگین و انحراف معیار پس آزمون اجبار در گروه درمانی شناختی رفتاری (96/0±84/5)، دارو درمانی (15/1±38/7) و کنترل (13/2±27/10) بود. هر دو روش گروه درمانی شناختی رفتاری و دارو درمانی (فلوکستین) باعث کاهش معنادار علایم وسواس و اجبار شدند. همچنین، روش گروه درمانی شناختی رفتاری در مقایسه با روش دارو درمانی (فلوکستین) در کاهش وسواس و اجبار موثرتر بود (05/0>P). 

دو روش گروه درمانی شناختی رفتاری و دارو درمانی در کاهش وسواس و اجبار در افراد مبتلا به اختلال وسواس-اجبار موثر بود. اثربخشی روش گروه درمانی شناختی رفتاری در کاهش وسواس و اجبار بیشتر از روش دارو درمانی (فلوکستین) بود.  بنابراین، مشاوران و درمانگران می توانند از هر دو روش به ویژه روش گروه درمانی شناختی رفتاری برای مداخله در اختلال وسواس-اجباری استفاده کنند.