نگاهی به وضعیت مذهبی ایالت پارس در دوره ساسانی

ایالت پارس در دوره ساسانی یکی از ایالتهای مهم به حساب می آمد. ساسانیان از این منطقه برخاسته بودند. اردشیر بنیانگذار سلسله ساسانی قبل از رسیدن به امپراطوری تولیت معبد آناهیتا در شهر استخر را داشت. شاپور اول در کتیبه خود در کعبه زردشت هنگام نگارش ایالات تابعه خود نام فارس را در مرتبه نخست می آورد. از نظر جغرافیایی سرزمین پارس در روزگار ساسانی بیشتر کران خلیج فارس از جزیره کیش در مشرق تا رود جراحی در مغرب را در بر می گرفت .فارس از سمت شمال به بیابان خراسان و از سمت جنوب به دریای پارس محدود می شده است .این ایالت حتی قبل از ساسانیان یکی از مراکز مهم زردشتی بود .با به قدرت رسیدن ساسانیان این اهمیت فزونی یافت و آتشکده های بسیاری ساخته شد .آتشکده آذرفرنبغ در فارس یکی از سه آتشکده مهم ساسانیان است.ثروت و اعتبار فراوان آتشکده های فارس باعث فزونی قدرت مغان در این ایالت شده بود ؛به گونه ای که از زمان شاپور دوم به بعد شاه با انجام اقداماتی سعی کرد که از قدرت مغان فارس بکاهد .گذشته از زردشتیان ، مسیحیان و به تعداد کمتر یهودیان نیز در دوره ساسانی در فارس زندگی می کردند.اما حضور آنها در مقابل حضور پررنگ زردشتیان چندان به چشم نمی آید. ما در این پژوهش تالش می کنیم تا بر اساس منابع مکتوب و داده های باستان شناسی به بازنگری وضعیت مذهبی ایالت پارس در دوره ساسانی بپردازیم.